А Бабажанов, У Худойназаров
Жарроҳлик ривожланишининг бутун даври давомида муҳим шиор: "Катта жарроҳ - катта кесиш" эди. Бу тамойил ҳақиқатан ҳам бир мунча вақтгача оқланди. Бироқ, жарроҳлик ёндашувни амалга оширишга бундай ёндашув кучли мушак қатламлари, катта асосий томирлар ва нервларнинг кесишиши билан боғлиқ операциядан кейинги даврда сезиларли миқдордаги асоратлар билан бирга келди. Инновацион тиббий технологияларнинг ривожланиши билан жарроҳлар арсеналида янги асбоблар пайдо бўлиши, беморларни операциядан олдин тўлиқроқ текшириш, катта кесмаларни амалга ошириш зарурати аста-секин йўқолди. Тиббиёт технологияларининг энг жадал ривожланиши ўтган асрнинг 70-80 йилларида содир бўлди. Эндоскопик жарроҳликда муҳим бурилиш нуқтаси 80 йилларнинг охирларида, клиник амалиётга янги операция - лапароскопик холецистектомия (ЛС) киритилганда содир бўлди (Э. Муҳе, 1985; Пҳ. Моурет, 1987). Ҳозирги вақтда анъанавий холецистектомия (ТСE) билан бир қаторда ЛСE ва минилапаротомик холецистектомия (МСE) клиник амалиётда кенг қўлланилади. Кенг жарроҳлик амалиётига янги технологиялар жорий этилгандан сўнг даволашнинг бевосита ва узоқ муддатли натижаларини ўрганиш шуни кўрсатдики, операциядан кейинги давр асосан қорин бўшлиғидаги жарроҳлик таъсирининг ҳажми билан боғлиқ эмас. аммо жарроҳлик ярасининг локализацияси ва ҳажми билан [1 -3]. Холецистектомиянинг барча усулларининг якуний натижаси ўт пуфагини олиб ташлашдир, шунинг учун травматик минимал инвазив ва анъанавий аралашувларни таққослаш асосан жарроҳлик ёндашувни ва камроқ даражада маълум техник хусусиятларни (масалан, карбоксиперитонеум,
